قربانی افق

 روزها

از حکمت هیچ شبی سر در نیاورده اند

و ماهم ...

اما

بیدار که باشی

شب از سرو کولت که بالا برود

میفهمی یک جای کار زندگیمان لنگ میزند

که این همه آرامش و سکوت و معنی و عرفان و خلاصه خودمان را

بی هیچ قصه ای حتی ، به خواب می کنیم در پی آرامش !!

و راز این تاریکی همیشه ساکت

در خفقان باغچه میمیرد و

زیبای سیاه

قربانی میشود

پیش پای خورشید در افق ...