فقدان تو ، همه دل ها را نالان کرد ...

پس از اینکه این ماه به پایان رسید 

و زمانش سپری شد و عدد ایامش به پایان آمد، مفارقت کردیم از او  

و با او هنگام فراق وداع کردیم ...

سلام* ما بر تو ، ای گرامی ترین یار و مونس ما در همه دور روزگار 

ای بهترین ماه عزیز در گردش تمام ایام و ساعات زمان ..

درود بر تو ای شهر الله اکبر ، ای ماهی که در آن آرزو ها به اجابت نزدیک میشود .

درود بر تو ای ماه ! دیروز چه قدر حرص و اشتیاق به دیدارت داشتیم ، و فردا چه قدر شوق ما به دیدارت شدیدتر خواهد بود ...!

ای خدا کرم کن و این عمرم را به رمضان سال دیگر رسان و در آن مرا یاری کن که عبادتی شایسته تو انجام دهم !

سلام بر تو ای ماهی که همدمم بودی و بهترین ساعاتم در کنار تو سپری شد ..

فقدان تو همه دل ها را نالان کرد ،

تو در گذشتی و درد فراقت دل ها را دردناک نمود ...!**

*: عرب به هنگام وداع و خداحافظی نیز سلام میکند 

**:(قسمتی از مناجاتام سجاد (ع) در وداع با ماه مبارک رمضان)

آقای مهربان شب گرد

ای زائر همیشگی کوچه های شب

ای پدر همیشه ناشناس یتیمکان

مرهم زخم های همگان بودی و تو را کسی مرهم نبود

درد های همه را شنوا بودی و

کسی شنوای درد تو نبود

یارای شنیدن درد های متعالیت نبودشان

و درد هایت را

از گوش چاه

به دل زمین نعره میزدی !

و چاه

این دیرینه یار

پس از فاطمه ...!

و چه درد مضاعفی ...

که از نعره هایت هم

سکوت غفلت کوفیان نمی شکست

و امشب که ،

چراغ چشمان خسته ات خاموش شد

برق ذوق نان جو در چشمان یتیمان بی فروغ گشت !

آقای مهربان کوچه گرد!

چه غریبانه زهر و شمشیر

پاسخ سلام هایت شدند

چه غریبانه رفتی ..!

و حال بعد از تو

کوچه های رنگ و رفته شهرمان

بی شبگرد می ماند !

و یتیمانمان  بی پدر ...

و زخم هایمان بی مرهم ...

...۲

انگار  

تا آسمان چشمهایم را بارانی نکنی   

دستبردار این دل ابری نیستی ...! 

اما مطمئن باش  

این بار  

حتی اگر  

سیل هم بیاید  

به پاهایم می گویم  

راه خانه ات را گم کرده ام ...! 

---

بیا  

ولی نه به این خاطر که من دلتنگم  

نه بخاطر جای خالی تصویر دو نفره مان  

روی شیشه ی پنجره !

اینبار برای تسکین بی قراری  

 آن چیزی که  

در سینه ات می تپد بیا.