درباره من
«فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ...»
سوره فتح آیه 26 ـــــــــــــ
از فروردین 10 روزی نگذشته بود که زیر باران همیشگی شمال ، نزول اجلال کردم!!
شدم سین هشتم سفره جنگل و دریا ...
سینی که تنها صفتش "آرامش" بود و تنها چیزی که نداشت ، اتفاقا همان "آرامش"!
از همان اول حیاط بازی بچگی هام صحن های بی انتهای حرم بود و همبازی هام کبوترها ...
چند وقتی هم این اواخر مهمان انار و زعفران و ستاره بودم ...
کویر "شاعر" که نه ، دیوانه ام کرد و پس فرستادم به همان جایی که بودم ...
همین.
در ضمن استفاده از مطالب تنها با ذکر منبع و نام نویسنده مجاز است .در غیر اینصورت "پیگرد قانونی" را نمیدانم ، اما " گناه" ،،، حتما دارد!
شعر ها و دست نوشته های سکینه تاجی
ادامه...
آریای نجیب
تو را به نیرنگ شعار ها
به ریای رنگ ها
نمی دهم !
سینه ام مکان امنیست برای گلوله هایی که تو را هدف میگیرند!
و مشتم ، قدرتمند تر از هر گلوله ای !
خاک تو را خون "امیران" به عرش برد!
پس بوسه میزنم به خاک تو
که "امیرهایی کبیر " در آن خفتند!
و "لاله ها " از پسشان بیدار شدند!
گرگ ها قصد گربه ی نازنین من میکنند.!
و بی خبر از این :
"که هر گلبانگ تکبیر، تیغیست بر گلوی گرگ...!"
آریای من !
تو را به قیمت ارزان یک دو دم قدرت
به بی ارزشی واق واق دو سگ
تو را
_ حتی_
به قیمت جانم نمی دهم !
ایران ، وطنم
تو را به ریای رنگ ها
به نیرنگ شعار ها
نمی دهم !
سی ماه !
به یاد امتحان آخر ، دیدار آخر ...
تو دیر رسیدی
و گونه هایت سرخ دویدن بود!
من سلام کردم، تو سر تکان دادی !
- سکوت امتحان موحش بود -
همینکه رد شدی ، دنیا تمام شد و بی قراری ها شروع ...
من
از آن خرداد تلخی که ماند گوشه ی ذهنم
از آن روزی که تشویش تو زهر شد میان لبهایم
من از همه ی این روزها دلگیرم !
در همه ی این هزار و سیصد و بیست و دو روز
تو معنای دقیق آن چیزی بودی
که دیگران "فراق" می خوانندش!
پ ن : از این کویر خسته ام . از این خاک خود خواه . (که روزی عاشقش بوده ام !)
- : کاش صبح که بیدار شدم از این سه سال آخر زندگی چیزی به یاد نیاورم!
قاتل
نه چشمانت را بستم
نه کفن بر پیکرت پوشاندم ...
تنها نشستم به تماشای دفن شدنت
زیر غبار شیشه ی قاب !