چند کوتاه

1

قصه هاتان ابر ها ناگفتنیست

وقتی از یک پنجره ، صدها نفر

صد هزاران نقش از اشکالتان بر چیده اند .

2

وقتی که حس شعر

از لابلای موی «تو» سرریز میشود

دیگر چرا برای بارش باران دعا کنم؟

3

مثل بوی خاک باران خورده ای

مثل رقص برگ ها در بزم باد

اینچنین دل می بری با هر قدم از شاعران 

اینچنین با هر عبورت شعر می آری به یاد.