روانشناسی رنگها

روانشناسی رنگ ها ( رنگ لباس ها)

1)    لباس سبز باعث می شود که احساس راحتی و آرامش بیشتری داشته باشید .طبیعت ذاتی این رنگ باعث می شود که نوعی توازن و تعادل در خود احساس کنید .

2)    لباس سفید باعث می شود که قدرت تحلیل  شما افزایش پیدا کند و رنگ سفید که اصل همه رنگ ها ست به شما احساس ؟آزادی و رهایی می بخشد  .

3)    رنگ زرد باعث می شود که ذهنی سیال و باز تر برای شما خلق  شود زیرا رنگ زرد روشن ترین رنگ در طیف نور است .

4)    رنگ کرم به رنگ اعتماد ساز معروف است . ( خیلی از سیاست مداران در هنگام انتخابات این رنگ را می پوشند .)

5)    لباس قرمز رنگ ، شما را بیشتر اهل عمل ، پر مایه و مبتکر می کند . استفاده از رنگ قرمز به شما علم و قدرت این را می دهد که حرف دلتان را به راحتی بزنید . ( روانشناسی این رنگ به شما می گوید چرا گاو باز ها کشته می شوند .!!! )

6)    لباس آبی رنگ شما را بیشتر رویایی می کند و الهامات شما را افزایش می دهد . آین رنگ بسیار آرامش بخش بوده و باعث متمرکز شدن افکارتان می شود . در مورد آبی باید بگویم رنگ انسان خیال پرداز است.

7)    و در آخر مشکی که می گویند ‹‹رنگ عشق است ›› اما تنها چیزی که ممکن است نباشد همین است . رنگ مشکی رنگ مورد علاقه ی خیلی ها از جمله آل کاپون بوده است.(آل کاپو بزرگترین گنگستر شیکاگو بوده است ) .

آخر بدبختی...

بدبختی .....

از دردی که تمام بدنم را گرفته بود ، بیدار شدم و پرستاری را دیدم که بالای سرم ایستاده بود . گفت : ‹‹آقای فوجیما بخت یارتان بوده که از بمباران دو روز پیش هیروشیما جان سالم به در برده اید. حالا اینجا در امان هستید ، توی این بیمارستان.›› با صدای ضعیفی پرسیدم : ‹‹ من الان کجا هستم ؟؟›› گفت:  ‹‹ نا کازاکی››

خدا کجا نیست؟؟؟؟

خدا کجانیست؟؟

شخصــی از

طفلی سـوال کرد

که اگر گفتی خــدا کجاست

 یک اشـرفــی به تو خواهـم داد .!!آن طـفل

در جـواب گفـت : اگـر گفتـی که خــداکجــا

نیســت مــن دو اشــرفی به تو خواهــم داد.!!....

شاید باورتان نشود این حرف را یک بچه گفته !!! اما فراموش نکنید ، ادبیات یعنی دروغ هایی که حقیقت دارند.

فرشته و شاعر

فرشته و شاعر:

شــاعر وفرشتـه ای با هم دوست شدند . فرشتــه پری به شاعر دادو شــاعر

شعری به فرشتـــه داد . شاعر پر فرشته را لای دفترشعــرش گـذاشت

و شعر هایش بوی آسمان گرفت و فرشته ، شعر شاعر را زمزمه

کرد و دهانش بوی عشـق گرفت .خـدا گفت :دیگر تمام

شد! دیگر زندگی برای هردویتان دشوار می شـود .

زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود زمین

برایش کوچک است وفرشتـه ای

که مزه ی عشـق را بچشد

آسمــان را دیــگر

نمی خواهد.!!

 

اولین باری که طوفانی شدم                           پیش پای عشق قربانی شدم

یک ، دو گام از خویشتن بیرون شدم                واقف از اسرار پنهانی شدم

عشق غیر از تاولی پر درد نیست                      هر که این تاول ندارد مرد نیست

آب می خواهم سرابم می                               عشق می ورزم عذابم می دهند

عشق آخر تیشه زد بر ریشه ام                         تیشه زد بر ریشه ی اندیشه ام

کوه کندن گر بنا شد پیشه ام                          بویی از فرهاد دارد تیشه ام

عشق از من دور و پایم سنگ بود                     قیمتش بسیار و دستم تنگ بود

هیچکس درد مرا وا کرد ؟ نه !!                     فکر دست تنگ ما را کرد ؟ نه !!

هیچکس چشمی برایم تر نکرد                        هیچکس یک روز با من سر نکرد

هیچکس اشکی برای من نریخت                      هر که با من بود از من می گریخت

خوب اگر این است من بد می شوم                  عشق اگر این است مرتد می شوم

گفته بودند عشق طوفان می کند                     هر چه می خواهد دلش آن می کند

گفته بودند عشق درد بی دواست                     علت عاشق ز علت ها جداست

آری اکنون آگه از آن می شوم                         زان همه جستن پشیمان می شوم

چند روزی هست حالم دیدنی است                  حال من از این و آن پرسیدنی است

گاه با حافظ تفال می زنم                             گاه بر روی خودم زل می زنم

فاش می گویم به آواز بلند                             وارثان درد های ارجمند

آی مردم شوق هوشیاری چه شد ؟                   آن همه موسیقی جاری چه شد ؟

داد ها نابالغ و دلواپسند                                خنده ها در عین پیری نارسند

گفتم آخر عشق را معنا کنم                           تا که جای خویش را پیدا کنم

آمدم دیدم که جای لاف نیست                      عشق غیر از عین و شین و قاف نیست!

زندگی رسم خوشایندی است ،

 زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ

پرشی دارد اندازه ی عشق .

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود.

صدای پای آب

من مسلمانم ،قبله ام یک‹‹ گل سرخ››

 جانمازم‹‹ چشمه›› ، مهرم‹‹ نور›› 

‹‹ دشت›› سجاده ی من من وضو با ‹‹ تپش پنجره ها›› می گیرم .

من نمازم وقتی می خوانم که اذانش را باد گفته باشد سر ‹‹گلدسته ی سرو››

 من نمازم را‹‹ پی تکبیره الاحرام علف›› می خوانم پی‹‹ قد قامت موج››.