گنجشک مرا بـــــــــــــــــــــــــــــاد برد...

   1:

    گنجشککی بود که باهم شعر می گفتیم

       من می نوشتم و او

                         با هر نوک

                         نقطه ها را می گذاشت !

       و گاهی اوقات آنقدر کلمات مرا خورد

                                    که حالا

                                  همه ی خطوط پستان شعر مرا از بر است ...!

---

   2:

     واژه واژه می شکند بلور پیکر تو

     و بــ‌ـ‌ ـ ـ ـاد که بوزد

                           واژه های  اندام تو را میـــــــــ ـ ـ‌‌ ـبرد با خود 

      بی جهت نیست ، شاعر

                           باد که به کله اش می خورد "شعر" می گوید ...

پ ن :

    از لطف دوست خوبم سمانه اسحاقی بی نهایت ممنونم و بخاطر همه زحمت هام ازش عذر می خوام ...